Deze film is de eerste episode uit een horrorreeks bestaande uit tot dusverre zes delen. Centrale figuur is een Leprechaun. Dit schoenmakertje uit de Keltische mythologie staat bekend om zijn magische krachten, streken en hebberigheid als het om zijn goud gaat. Deze elementen zijn aardig vertegenwoordigd in het eerste deel van de gelijknamige franchise. In dit origineel gaat Tory (Jennifer Aniston) met haar pa de zomer doorbrengen in een krot in een boerengehucht. In een kist in de kelder van het krot zit een Leprechaun gevangen. Uiteraard wordt de kist per abuis geopend. Prompt verschijnt er een regenboog, waarvan aan het einde een pot goud ligt. Een mongool en een kind gaan er met het goud vandoor, waarop het Ierse ventje letterlijk over lijken gaat om zijn dierbare goud terug te krijgen. Gelukkig blijkt hij allergisch voor klavertjes vier...
Dit origineel is niet het beste deel dat ik tot nu toe zag van de reeks, maar weet zoals de meeste vervolgen aardig te vermaken. Het lachwekkende speelfilmdebuut van Jennifer Aniston is een van de troeven die de film daarbij op tafel legt. Afgaande op haar vertolking in Leprechaun verbaast het mij hooglijk dat er een carrière als actrice voor haar in het verschiet lag. Ongeveer even stupide is het Ierse accent dat Warwick Davis tentoon spreidt. Maar goed, voor feitelijke correctheden hoef je deze film natuurlijk niet op te zetten. Dat doe je voor de humor en horrortaferelen die adequaat te noemen zijn, maar ook niet meer dan dat.