Howard is een behoorlijke loser; hij woont nog bij zijn moeder en heeft al zes jaar een kutbaantje bij een kledingwinkel als koerier. Howard heeft een zusje die ooit is weggelopen van huis en nooit meer is teruggekeerd. Als hij in zijn bestelbusje op een gegeven moment een jeugdige liftster oppikt die ook is weggelopen van huis, dan knapt er iets in Howard. Op brute wijze brengt hij haar om het leven. Zijn woonplaats Crescent City ligt op een infrastructureel interessant punt voor lifters en daar zitten tamelijk wat runaways bij...
Met een gast in Oostenrijk heb ik de Nederlandse vhs van het tweede deel van The Texas Chainsaw Massacre geruild voor een Japanse tape van Hitch Hike To Hell. Ik hoop dat ik er monetair op vooruit ga, want indien ik beide films naast elkander leg beoordelend op vermaakgehalte pakt het zeker niet in het voordeel uit van Hitch Hike To Hell. Het betreft hier namelijk een lineaire film die als voornaamste vermaakpunten heeft de amateuristische uitvoering en het slechte acteerwerk. Nu kun je je, in dit geval, afvragen of het acteerwerk écht zo slecht is. Immers, wat voor interpretatie past bij het karakter van de sullige seriemoordenaar Howard? Precies, enkel een slechte acteur zou dat goed kunnen invullen. En dat gebeurt hier dus ook.
Enfin, in het horror-departement gebeurt er weinig spectaculairs. De film past wat dat betreft eigenlijk beter in de categorie drama. Films over gestoorde personen hebben mij nochtans een streepje voor, dus ik geef deze prent, objectief bezien, alsnog een te hoog cijfer. Veel verheffends is er daarentegen absoluut niet aan de hand bij Hitch Hike To Hell. Deze film zou ik daarom alleen aanraden aan de liefhebber van rotzooi.
