Henry Oldfield gaat op bezoek bij zijn broer Angus, die de schapenboerderij van hun beider vader heeft overgenomen. Henry heeft zelf een trauma voor schapen, waardoor hij nu graag de helft van de boerderij aan zijn broer verkoopt. Angus houdt zich echter bezig met genetische manipulatie van de schapen, met als doel een super schapenras te creëren. Als een groep activisten het terrein overvalt en een van hen een mislukt schapenembryo jat, gaan de zaken fout. Het embryo blijkt te leven en besmet zowel mens als schaap met een virus. De schapen veranderen in bloeddorstige beesten, terwijl gebeten mensen veranderen in een half-mens half schaap. Het is aan Henry en een paar anderen om de megalomane Angus tegen te houden en de schapenplaag te stoppen.
Een horrorkomedie uit Nieuw-Zeeland. Die zie je niet zo vaak. Die kiwi’s weten echter een verrekte leuk filmpje te maken in een genre waar veel troep in uitkomt. Grootste troef zijn mijns inziens de sullige schapen die veranderen in moordmachines. De synopsis van hun moordtactieken zijn immer dezelfde: in volledige onschuld ‘beeeeeh’ roepen, om vervolgens genadeloos toe te slaan. Heel veel meer is er aan Black Sheep eigenlijk niet te beleven. Gelukkig blijven deze acties redelijk vermaken en hanteren de schapen verschillende moordtactieken. Ook zitten er her en der nog wat andere goede grappen in deze film verstopt. De hippie die iedereen probeert te overtuigen van haar spirituele kunsten en telkens verbaast staat als iemand er ook echt in gelooft is bijvoorbeeld zo’n goede vinding. Grafisch ziet deze film er ten slotte ook netjes verzorgd uit. Mijn eindoordeel over Black Sheep valt daarom positief uit. Ze herbergt bovendien ook nog een van de beste taglines uit de filmgeschiedenis: Get ready for the Violence of the Lambs!