De sullige filmstudent -inderdaad een pleonasme- Stephen ontmoet Quaid, een gast die hem een idee voorlegt voor een studieproject: Het blootleggen van individuele angsten. De twee gaan ermee aan de slag. Logischerwijs blijkt dat eenieder zo zijn eigen angsten heeft. Zo heeft Quaid bijvoorbeeld als klein kind het afslachten van zijn ouders door een bijlmoordenaar meegemaakt. Quaid spoort hierdoor niet helemaal. Bovendien gaat hij helemaal op in het graven in angsten en heeft hij al zijn medicatie weggegooid, met alle gruwelijke hallucinaties van dien. Terwijl het Stephen enkel om wat studiepunten te doen was, doet het project Quaid veranderen in een gruwelijke psychopaat die er lustig op los begint te martelen...

Aardige film gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal van horrorauteur Clive Barker (o.a. Hellraiser en The Midnight Meat Train). De film is duidelijk een exponent van de martelporno-hausse, maar legt wat meer diepgang aan de dag dan vergelijkbare films. Er is een redelijke balans tussen de standaard elementen van de psychologische thriller en die van de grafische horrorfilm. Qua ontwikkelingen wordt de film naargeestiger en bruter naarmate het einde in zicht komt. Goed komt het zeer zeker niet en dat kan ik waarderen.

De prent is geen hoogvlieger, zoveel is zeker, maar doet dingen nergens slecht. De film is met zijn ronduit nare vondsten krachtig genoeg om eens te aanschouwen, al zullen repetitieve kijksessies waarschijnlijk niet aan te raden zijn. De effecten voldoen en sorteren het juiste effect. De beste acteur is Shaun Evans die een zeer overtuigende psychopaat neerzet; niet van het Hollywood soort, maar eentje die er qua geloofwaardigheid mag zijn.