Insidious: Chapter 2 start een paar dagen na de gebeurtenissen uit Insidious. Hoewel de problemen met hun zoontje zijn opgelost, blijken er nog steeds geesten in het huis van de Lamberts te zijn. Een oud familiegeheim leert dat vader Josh in het verleden in contact stond met geesten, waardoor er nu weer een portaal is naar de geestenwereld. Een zieke seriemoordenaar blijkt de sleutel naar het geheim te zijn.

Een vervolg kon niet uitblijven na het succes van Insidious. Doordat zowel cast als regisseur opnieuw op de bill staan, is de kwaliteit in ieder geval gegarandeerd. Met een tussenpoos van drie jaar heeft men er bovendien ruim de tijd voor genomen. Grootste minpunt van dit tweede deel is dat er weinig nieuwe elementen worden toegevoegd. Het gevoel is dus naar een herhalingsoefening te zitten kijken.

In de regel biedt dat weinig aanleiding om een film positief te beoordelen. Chapter 2 weet echter alle kwalitatief sterke elementen uit het eerste deel te continueren: goede schrikeffecten en een geweldig geluid. Persoonlijk vind ik het verhaal ook iets beter in elkaar steken, omdat de duivelsuitdrijving is vervangen door een meer thrillerachtige subplot. Het gebrek aan enige noviteit zorgt echter voor een iets lager beoordeling dan Insidious 1.