Deze prent lijkt een standaar giallo te beloven wanneer, vanuit het perspectief van de moordenaar, een oude vrouw in een rolstoel wordt opgehangen. De dader laat een zelfmoordbriefje achter, maar dan wordt meteen zijn identiteit onthuld. Luttele momenten later is het echter de moordenaar zelf die op brute wijze wordt afgeslacht.

De oude vrouw had een erfenis, namelijk de baai en haar omgeving, te verdelen. Dit veroorzaakt een gewelddadige kettingreactie van allerhande hebzuchtige figuren die hier hun zinnen op hebben gezet; er wordt een hoop mensen vermoord, door meerdere killers...

Regisseur Mario Bava werkt hier met een laag budget, maar weet zijn gebruikelijke inventiviteit aan te wenden om dit te maskeren. Er valt productietechnisch dan ook bijzonder weinig aan te merken op de film. De plot daarentegen is behoorlijk vergezocht en zit ingewikkeld inelkaar. Middels flashbacks wordt er gelukkig enige duiding gebracht in dezen.

Hier is sprake van Bava's meest gewelddadige film en het is voor de fraai geconstrueerde moordscenes, 13 in totaal, waarvoor je de film dient op te zetten. De ambachtelijke special effects van Carlo Ramabaldi zijn heerlijk smerig en benadrukken het cynisme dat de prent verhaaltechnisch tentoonspreidt. Veel van de opzetjes werden later, en nog steeds, gekopieerd. Niet voor niets wordt met Bay of Blood dan ook gesproken van de oerslasher. Baanbrekend en verplichte kost voor elke horrorliefhebber.