Re-animator is een verfilming van een novelle van H.P. Lovecraft, een schrijver van griezelverhalen die het tijdens zijn leven niet verder bracht dan bijdragen aan pulpmagazines, en in grote armoede stierf, maar tegenwoordig wordt beschouwd als één van de invloedrijkste horrorauteurs uit de geschiedenis, naast H.G. Wells en Edgar Allen Poe. 

 

Re-animator (zowel het verhaal als de film) is duidelijk bedoeld als parodie op de Frankenstein-mythe, maar weet daar een leuke draai aan te geven. Herbert West is een even briljante als roekeloze student medicijnen die een serum heeft ontwikkeld waarmee doden weer tot leven kunnen worden gewekt. Er zijn echter een paar vervelende bijwerkingen: de levende doden zijn nogal agressief en hebben soms vreemde verlangens, zelfs in onthoofde toestand: in re-animator zitten alle kwalen zuiver tussen de oren, dus ook een afgehakt hoofd kan voor verrassingen zorgen.
 

Lovecraft zag zelf niet zoveel in het halfkomische verhaal, maar het lezerspubliek van het pulpblad Home Brew smulde ervan en bleef vragen om vervolgverhalen. De combinatie van horror en humor is altijd riskant, maar werkt in dit geval prima, ook in de verfilming: Re-animator is grappig, griezelig, geil en - bij vlagen - gruwelijk grof. In de laatste twintig minuten wordt het soms wat al te dol, met name in de beruchte scène met een oversekst hoofd dat in afgehakte toestand een vrouw tracht te beklimmen. Je kunt het ook te gek maken. 

 

Net als de novelle kreeg ook de verfilming een aantal vervolgen, maar geen daarvan was zo succesvol als dit origineel. Re-Animator zal niet naar ieders smaak zijn, maar wie op de juiste golflengte zit, zal er de nodige pret aan beleven.