Wanneer je gratis bioscoopkaarten in de hand krijgt gedrukt door een dubieus uitziend figuur, dan is de keuze niet zo moeilijk. Je gaat naar de voorstelling, want: Gratis. Een persoon of 30 komt hierdoor op een vertoning van een horrorfilm af. Maar zo'n feest blijkt het niet te zijn.

Een bezoekster, die een wondje krijgt door het dragen van een decoratief masker, is de accelator voor de slachting die gaat beginnen. Ze verandert -net als in de vertoonde film- in een bloeddorstige demon en spoedig stikt het van deze instrumenten van het kwaad; qua filmcliches moet je namelijk denken aan zombies die elkaar aansteken. Maar het betreft dus demonen. Hoe dan ook, de bioscoop zit op slot...

Het is natuurlijk makkelijk om de achteraf profeet uit te hangen, maar een door Dario Argento geproduceerde horrorfilm, uit mid jaren '80, en geregisseerd door Lamberto Bava kan eigenlijk alleen maar iets leuks opleveren. De sfeer en de aankleding doen mij denken aan de clip van Michael Jackson's Thriller, maar dan smeriger. We hebben het hier over de tijd dat de effecten nog niet uit de computer kwamen gerold, pure ambacht dus.

Het is allemaal lekker gory wat onze Italiaanse vrienden te bieden hebben en vervelend is de film eigenlijk geen moment. De foute soundtrack, elektro en een behoorlijke bak eighties heavy metal van bands als Accept en Motley Crue, maken de film helemaal af. Dit soort films mag ik wel!