Zes jongeren, drie jongens en drie meisjes, besluiten de bloemetjes te gaan buitenzetten tijdens de zogenaamde Sneekweek. Het wordt een week vol party's, drank, pillen en seks, maar er komen ook nare herinneringen naar boven: twee jaar eerder kwam bij een ontgroening een deelnemer om het leven. De jongeren werden vrijgesproken, maar tijdens de Sneekweek duikt een gemaskerde wreker op, die hen één voor één een kopje kleiner maakt ...
Een Hollandse slasher? Ach, waarom ook niet. Voor een goeie slasher heb je niet veel nodig: wat nepbloed plus een half dozijn jonge mensen die voor de camera kunnen worden afgeslacht. Een evenement als de Sneekweek vormt bovendien een aardig decor: er zijn iedere dag zeilwedstrijden (leuk voor sfeerbeelden) en het is meestal mooi weer, dus iedereen loopt rond in bikini of met ontbloot bovenlijf. Gooi er zo nu en dan een seksscène doorheen en je hebt een heel aardige mix.
De juiste ingrediënten lijken in Sneekweek aanwezig, maar regisseur Heijne vergeet dat bloedige liedjes snel gaan vervelen. Sneekweek duurt 107 minuten, zeker een halfuur te lang. Heijne stuurt zijn cast van party naar party en overal weerklinken dreunende electro beats die de helft van de dialogen onverstaanbaar maken. Afgezien daarvan, valt Sneekweek eigenlijk nog wel mee: De film is slecht, maar niet compleet hopeloos; het scenario is handig bij elkaar gejat (ervaren kijkers zullen snel begrijpen hoe de vork aan de steel zit) en de schrikmomenten zijn redelijk bekwaam geënsceneerd. Let op de draaiende boormachine ...
De meeste jonge acteurs uit Sneekweek hebben een verleden in soapseries zoals Goede Tijden, Slechte Tijden. Het acteerwerk is vrij matig, maar Sanne Langelaar (één van de weinigen in de cast met een andere achtergrond) is een verademing als de doortastende agente Katja en verder zet Jord Knotter een aardige nerd neer.