Henry: Portrait of a Serial Killer is min of meer gebaseerd op bekentenissen van serie-moordenaar Henry Lee Lucas, die later door hem deels werden ingetrokken. Hoofdpersoon is dus Henry (een dijk van een acteerprestatie van Michael Rooker) en vanaf het eerste shot maken we al kennis met zijn favoriete hobby: Het vermoorden van mensen. Henry woont bij de lompe gast Otis die hij kent uit de gevangenis en diens zus Becky. Op een dag maakt hij Otis deelgenoot van zijn geliefde tijdverdrijf. Samen gaan ze mensen afslachten.
Net als bij de meeste andere serie-moordenaars is de verklaring achter Henry´s moordzuchtige gedrag een jeugd van misbruik. Zijn moeder was een enorme hoer en liet haar zoontje toekijken hoe ze door talloze kerels werd genomen. Hierbij hees ze hem ook nog eens in een jurk. Het is dan ook weinig verbazingwekkend dat zijn eerste slachtoffer zijn ma was. Waar Heny echter verschilt van zijn collega´s is zijn werkwijze. Haarfijn legt hij Otis uit dat je mensen niet twee maal op dezelfde manier moet vermoorden, anders laat je een vingerafdruk achter voor de politie. Tevens is het raadzaam je slachtoffers niet te kennen.
Veel respect voor menselijk leven heeft Henry niet, maar toch zijn er zaken die hij moreel verwerpelijk vindt. Van necrofilie moet hij niets hebben en het incestueuze gedrag van Otis kan hij ook niet waarderen. Dit laatste wordt Otis dan ook fataal...
Henry: Portrait of a Serial Killer is een zeer krachtige en voor de gemiddelde kijker verontrustende film, totaal niet standaard in zijn genre; glamour en een slechterik die zijn verdiende loon krijgt ontbreken namelijk.
