Prequel van de eerste Amityville, gebaseerd op het bloedbad dat Ronald DeFeo Jr. aanrichtte in 1974. Hij vermoordde zijn ouders, broertjes en zusjes. Zulk soort massamoorden gebeurt wel vaker, maar DeFeo´s verweer was uitzonderlijk: hij beweerde onder invloed van demonen te hebben gehandeld. Amityville II maakt dankbaar gebruik van deze vondst, die DeFeo overigens niet onder zijn straf deed uitkomen.
De namen en personages zijn gemakshalve enigszins veranderd, maar het huis waarin de gruwelen zich afspeelden lijkt een exacte kopie van het originele horror-huis. Deze woning wordt betrokken door het disfunctionele gezin Montelli, met aan het hoofd een tiran van een patriarch. Hij wordt er niet bepaald sympathieker op als demonen invloed op hem beginnen te krijgen. Lustig begint hij zijn kinderen af te ranselen en zijn vrouw te verkrachten. Dit valt echter in het niet bij de vat die de demonen krijgen op de zoon des huizes, Anthony. Het begint vrij ´onschuldig´ met een incestueuze relatie met zijn zus, maar niet veel later krijgt hij via zijn walkman opdrachten om zijn hele familie af te slachten.
De zegeningen van een priester ten spijt, luistert Anthony naar de stemmen in zijn hoofd en knalt op een nacht iedereen af. Daar had deze, weliswaar niet erg originele, maar wel creepy film wat mij betreft moeten eindigen. Hierop verzandt de film echter nog in een slap aftreksel van The Exorcist, waarbij de priester de demonen uit Anthony drijft. Niettemin is Amityville II: The Possession een sfeervolle griezelaar, met overtuigende schrikeffecten. Volgens velen beter dan het eerste deel. Lees hier over de gebeurtenissen waarop de film is gebaseerd.
