Tommy is een onderzoeker naar kankergezwellen. Hij hoopt een aap te genezen van een hersentumor. Zijn vrouw leidt ook aan deze ziekte en wellicht is zij middels dezelfde technologie te genezen. Zij is een schrijfster en juist bezig met haar eerste boek over de Maya. Dit boek gaat over conquistador Tomas die in opdracht van de Spaanse koningin moet afreizen naar de Nieuwe Wereld om aldaar de boom des levens te ontdekken. Hiermee zou het Spaanse koningshuis de aanvallen van de Grand Inquisitor kunnen afslaan. Tomas komt echter in de problemen als hij ook in oog met een Maya priester komt te staan. Afijn, Tommy heeft een schors van een boom ontdekt en gaat hiermee experimenteren. Als zijn vrouw op haar stervensbed ligt lukt het met deze schors de aap te genezen van zijn tumor. Helaas komt deze ontdekking te laat voor Tommy's vrouw. Hij besluit het laatste hoofdstuk in het boek af te schrijven. Tomas wordt op het nippertje niet vermoord door de priester, maar weet deze juist te verslaan. Hierdoor ontdekt hij de boom des levens. Hij gebruikt het sap van de boom, maar hierdoor groeien er planten uit zijn hele lichaam en komt hij alsnog te overleven. Tegelijkertijd zien we Tom Creo met een ruimteschip op weg naar een verre ster, die de Maya's als centrum van het universum zagen. Hier aangekomen ontdekt Tom de boom des levens. Deze gaat echter dood terwijl Tom probeert de boom te redden om hiermee zijn vrouw van de dood te redden.
Regisseur Darren Aronofsky heeft met zijn twee eerste films (Pi (1998) en Requiem for a Dream (2000)) een kort, maar zeer sterk curriculum vitea weten op te bouwen. Helaas weet hij met zijn derde film mijn hooggespannen verwachtingen niet in te lossen. Integendeel, de beste man heeft mijns inziens een waardeloze film afgeleverd. Zoals aan mijn deelcijfers te zien is, is de film op deze punten niet slecht te noemen. De special effects zijn prachtig, de muziek is van hoog niveau en draagt de mooie beelden. Ook op het acteerwerk is weinig aan te merken. Probleem is echter het vreselijk saaie verhaal dat door de vertelling in drie dimensies bovendien moeilijk te volgen is. Pas achteraf kwam ik erachter dat Hugh Jackman alle drie de hoofdrollen vertolkt. De samenhang tussen de drie verhalen -zeker wat betreft het toekomstscenario- komt slecht uit de verf en is enkel vanuit artistiek oogpunt interessant te noemen. Verhalend ontbreekt het The Fountain dus nogal aan het nodige. Dit geldt met name voor het verhaal van de man met zijn stervende vrouw. Het is lang geleden dat ik naar zo'n gezapig en voorspelbaar script heb zitten kijken. Ik kan me echter helemaal indenken dat ik alleen sta in mijn mening. Desondanks is dit wat mij betreft een aanfluiting van een film en hoop ik dat Aronofsky volgende keer met wat beters op de proppen komt.
